|
|
| |
|
| |
| Op deze pagina kun je weblogs lezen van deskundige hupverleners over een thema.
Je kunt deze lezen door op de titel te klikken van het thema. |
| |
|
|
| |
|
De kinderen zijn de dupe. De dupe waarvan? Vader zegt: de kinderen zijn de dupe van mijn ex-vrouw.
Ze mogen mij niet meer zien. Moeder zegt: de kinderen zijn de dupe van mijn ex-man. Hij deugt niet!
Gelukkig gaat het meestal niet zo en kunnen ouders een manier vinden om met elkaar te communiceren en een goede omgangsregeling treffen.
De manieren om elkaar dwars te zitten zijn vaak veel geniepiger.
De kinderen horen bij (de familie van) moeder allerlei kleine voorvalletjes, waaruit blijkt dat vader eigenlijk toch wel wat kinderachtig was, of "te lui om te werken". |
| |
 |
Of ze horen bij (familie van) vader dat moeder een gat in haar hand had, en naar andere mannen keek. Dit wordt vaak niet zo direct gezegd, en zeker niet tegen de kinderen, maar kleine potjes hebben grote oren! Ook het praten "over de andere ouder" in de nabijheid van kinderen is zeer destructief.
Alle "slechte" eigenschappen die over de ex-partner gezegd worden, bedoeld en onbedoeld, kunnen kinderen beschadigen.
Tenslotte heeft ieder kind wel eigenschappen van beide ouders overgenomen en zullen kinderen die bij zichzelf herkennen.
Het kind kan concluderen: ik ben slecht. |
|
| |
| En dat, terwijl kinderen toch al vaak denken dat ze "niet goed genoeg" zijn.
Fouten maken hoort erbij, maar dat betekent telkens weer commentaar, straf en kritiek.
En er is geen enkele ouder die alleen maar bijstuurt door positieve feedback te geven.
Het is belangrijk om zeker bij een scheiding, die toch al traumatisch is, een kind een goed gevoel over zichzelf te geven.
Dat doe je niet door de andere ouder, ook al is die in jouw ogen nog zo slecht, zwart te maken. |
| |
| Bron: Nellie Timmermans http://www.interpunctie.nl |
| |
|
